روزگاری در فوتبال ایران وجود VAR به عنوان پیشرفته‌ترین تکنولوژی موجود در ساختار فوتبال یک آرزوی بزرگ بود به همین علت تمام اهالی فوتبال از ضرورت برخورداری فوتبال ایران از مزایای این تکنولوژی سخن می‌گفتند و مدعی بودند با ورود VAR جنجال‌های مربوط به حوزه داوری در فوتبال...
روزگاری در فوتبال ایران وجود VAR به عنوان پیشرفته‌ترین تکنولوژی موجود در ساختار فوتبال یک آرزوی بزرگ بود به همین علت تمام اهالی فوتبال از ضرورت برخورداری فوتبال ایران از مزایای این تکنولوژی سخن می‌گفتند و مدعی بودند با ورود VAR جنجال‌های مربوط به حوزه داوری در فوتبال پرحاشیه ایران به پایان خواهد رسید.
فضای روانی بابت نبود VAR تا حدی افزایش یافت که وزیر و وکیل نیز به واسطه حساسیت موضوع وارد عمل شدند تا بستر لازم برای ورود سامانه کمک داور ویدیویی به فوتبال ایران مهیا شود، فارغ از اینکه برای ورود این سامانه به کشور جنجال‌های بزرگی به راه افتاد اما در نهایت تکنولوژی دوست داشتنی وارد فوتبال ایران شد تا دیگر کسی اعتراض نکند.
اما بخش خنده‌دار قصه اینجا بود که با ورود نصفه و نیمه تکنولوژی VAR به فوتبال ایران میزان تنش‌ها و خشونت‌ها نه تنها کاهش پیدا نکرد بلکه رشد ناباورانه‌ای داشت تا مشخص شود مشکل فوتبال ما برخورداری از این تکنولوژی نبود بلکه این مسأله بهانه‌ای برای معترضان همیشگی بود تا به این ترتیب سریال بهانه‌گیری‌های خود را ادامه دهند.
ولی در کنار اعتراض‌ها و تنش‌ها عامل دیگری که باعث افزایش این فضای نامتعارف شد، نحوه مدیریت کمیته داوران و در سطح بالاتر هسته مدیریتی فدراسیون فوتبال بود. ورود سراسیمه سامانه کمک داور ویدیویی به فوتبال ایران برای کاهش فشارها باعث شد فرایند آموزشی داوران نیز با عجله سپری شود به همین علت برخی تصمیمات آنها حتی با وجود VAR نیز پراشتباه و جنجال برانگیز شد.
گاف‌های داوران تا حدی پیش رفت که آنها با وجود مانیتور خاموش کمک داور ویدیویی هم در برابر تماشاگران نقش بازی می‌کردند تا وانمود کنند همه چیز در بهترین حالت ممکن قرار دارد اما انتشار تصاویر رسانه‌ها از پشت پرده اتفاقات و تصمیم‌گیری‌های پرچالش داوران سبب شد جنجال‌ها در خصوص VAR به بالاترین سطح ممکن برسد.
جنجال‌های مرتبط با VAR در فوتبال ایران و حواشی بی‌پایان این پروسه یک حقیقت تلخ را به اثبات رساند که اجرای غلط و نادرست یک کار خوب می‌تواند نتیجه کاملاً عکس داشته باشد، در حالی که اگر سامانه کمک داور ویدیویی مفید به فایده نبود، هرگز فدراسیون جهانی فوتبال به سمت استفاده از این تکنولوژی نمی‌رفت. همان‌طور که مدیران فوتبال ایران از سال‌ها قبل به دنبال ایرانیزه کردن فوتبال ایران بودند، حالا همین اتفاق در قبال سامانه کمک داور ویدیویی نیز در حال تکرار است در شرایطی که این اتفاق به هیچ وجه امکان پذیر نیست. قطعاً VAR می‌تواند میزان اعتراض‌ها و پرخاشگری به تصمیمات داور از سوی مربیان و بازیکنان را به حداقل برساند به این شرط که ما بر اساس پارامترهای جهانی از این تکنولوژی بهره ببریم، اما وقتی با کمترین میزان دوربین می‌خواهیم همه اتفاقات بازی‌ها را زیر نظر بگیریم طبیعی است که این اتفاق نتیجه معکوس به همراه دارد.
فارغ از این موضوع عدم یکپارچگی استفاده از VAR در جریان مسابقات لیگ برتر یکی از اشکالات اساسی و بزرگ این پروسه است. با مرور اتفاقات عجیب و غریب مربوط به پرونده VAR در مسابقات لیگ برتر نشان می‌دهد عدم رفتار صحیح و مدیریت درست این اتفاق خوب می‌تواند به یک چالش و بحران بزرگ تبدیل شود، که علی‌رغم ویژگی‌های مثبت و تأثیرگذاری مطلوب در تمام جهان، در فوتبال ما به یکی از معضلات و چالش‌های جنجالی تبدیل شود و فضای حاکم بر فوتبال را به سمت آشوب و بلوا سوق دهد.
فضای روانی بابت نبود VAR تا حدی افزایش یافت که وزیر و وکیل نیز به واسطه حساسیت موضوع وارد عمل شدند تا بستر لازم برای ورود سامانه کمک داور ویدیویی به فوتبال ایران مهیا شود، فارغ از اینکه برای ورود این سامانه به کشور جنجال‌های بزرگی به راه افتاد اما در نهایت تکنولوژی دوست داشتنی وارد فوتبال ایران شد تا دیگر کسی اعتراض نکند.
اما بخش خنده‌دار قصه اینجا بود که با ورود نصفه و نیمه تکنولوژی VAR به فوتبال ایران میزان تنش‌ها و خشونت‌ها نه تنها کاهش پیدا نکرد بلکه رشد ناباورانه‌ای داشت تا مشخص شود مشکل فوتبال ما برخورداری از این تکنولوژی نبود بلکه این مسأله بهانه‌ای برای معترضان همیشگی بود تا به این ترتیب سریال بهانه‌گیری‌های خود را ادامه دهند.
ولی در کنار اعتراض‌ها و تنش‌ها عامل دیگری که باعث افزایش این فضای نامتعارف شد، نحوه مدیریت کمیته داوران و در سطح بالاتر هسته مدیریتی فدراسیون فوتبال بود. ورود سراسیمه سامانه کمک داور ویدیویی به فوتبال ایران برای کاهش فشارها باعث شد فرایند آموزشی داوران نیز با عجله سپری شود به همین علت برخی تصمیمات آنها حتی با وجود VAR نیز پراشتباه و جنجال برانگیز شد.
گاف‌های داوران تا حدی پیش رفت که آنها با وجود مانیتور خاموش کمک داور ویدیویی هم در برابر تماشاگران نقش بازی می‌کردند تا وانمود کنند همه چیز در بهترین حالت ممکن قرار دارد اما انتشار تصاویر رسانه‌ها از پشت پرده اتفاقات و تصمیم‌گیری‌های پرچالش داوران سبب شد جنجال‌ها در خصوص VAR به بالاترین سطح ممکن برسد.
جنجال‌های مرتبط با VAR در فوتبال ایران و حواشی بی‌پایان این پروسه یک حقیقت تلخ را به اثبات رساند که اجرای غلط و نادرست یک کار خوب می‌تواند نتیجه کاملاً عکس داشته باشد، در حالی که اگر سامانه کمک داور ویدیویی مفید به فایده نبود، هرگز فدراسیون جهانی فوتبال به سمت استفاده از این تکنولوژی نمی‌رفت. همان‌طور که مدیران فوتبال ایران از سال‌ها قبل به دنبال ایرانیزه کردن فوتبال ایران بودند، حالا همین اتفاق در قبال سامانه کمک داور ویدیویی نیز در حال تکرار است در شرایطی که این اتفاق به هیچ وجه امکان پذیر نیست. قطعاً VAR می‌تواند میزان اعتراض‌ها و پرخاشگری به تصمیمات داور از سوی مربیان و بازیکنان را به حداقل برساند به این شرط که ما بر اساس پارامترهای جهانی از این تکنولوژی بهره ببریم، اما وقتی با کمترین میزان دوربین می‌خواهیم همه اتفاقات بازی‌ها را زیر نظر بگیریم طبیعی است که این اتفاق نتیجه معکوس به همراه دارد.
فارغ از این موضوع عدم یکپارچگی استفاده از VAR در جریان مسابقات لیگ برتر یکی از اشکالات اساسی و بزرگ این پروسه است. با مرور اتفاقات عجیب و غریب مربوط به پرونده VAR در مسابقات لیگ برتر نشان می‌دهد عدم رفتار صحیح و مدیریت درست این اتفاق خوب می‌تواند به یک چالش و بحران بزرگ تبدیل شود، که علی‌رغم ویژگی‌های مثبت و تأثیرگذاری مطلوب در تمام جهان، در فوتبال ما به یکی از معضلات و چالش‌های جنجالی تبدیل شود و فضای حاکم بر فوتبال را به سمت آشوب و بلوا سوق دهد.
کمک داور ویدئوییکمیته داورانلیگ برتر فوتبال ایران
